Page 6 - Ottobre-17
P. 6

6 - Vita Ciociara On line - Ottobre 2017

     Racconti in dialetto, dalla tradizione di Guarcino (FR) a cura di Francesco Giansanti

Saracaro e glio frostale ‘assaggino’

'No frostale de Supino, ca faceva la           balle.                                         " Mannaggia Saracaro de la matosca;
guardia frostale a Guardino abbeteva a         Saracaro appena jò vedde rentrà sub-           ma che abboto e abboto, mi si fatto
gliò Barzaglio, ‘no rione zico più am-         beto dendro a l'ostaria e comme jò fro-        magnà lo sapone, te pozzeno accida,
monte de Borgo S’Angelo addò steva de          stale cumbarì 'n cima a la porta la            ma tu a mi sto scherzo no’ me glj’adivi
l’ostaria de Angelo Saracaro.                  cucina, affogà la forchetta co’ j'abboto de    propria da fa.?"
Jò doppopranzo, verzo le ventun'ora,           sapone ‘nfelato, comme j’era preparato         Saracaro reflettenne zico, capì ca
sceva da la casa pe’ j a la caserma e          jsso, dendro a la tiana piena de sugo          forze l’era fatta propria troppo grossa
dato c'all'ostaria de Angelo Saracaro ce       addo ulleveno j’abboti pe' faglio zico         e allora se reotà, j‘n faccia a la moglie
passeva perdenanzi 'netreva sembre                                                            e ce dette ‘no schiaffo solenne de-
dendro, pe' tollese 'n'abboto da la tiana,     ‘nzaporì .                                     cenncee:
addò se steveno a cocia, piano, piano          Saracaro allora tutto 'ndefferente ce se       “Ma vo’ st’attento quando fa le fac-
'ncima a glio fornello a carbone, co’ la       girà da ‘nfaccia a gli fornelli addo steva e   cenne, lo sapone dendro a la tiana lo
forchetta, se gliò magneva e gnò pa-                                                          si mannato a finì, vidi che si fatto mo,
gheva ma’, co’la scusa ca j steva assag-       ce fece:                                       me si fatto ‘nsaponà la ‘occa a la
                                               "Ah! tu si, tè po’ assaggia se so' cotti       guardia frostale e mo va a finì ca
già.                                                                                          chisso mango se gli magna più j’ab-
Sto frostale s'approfetteva de compor-         st’abboti."                                    boti”.
tasse a sta manera, ca perchè Angelo           Jò frostale afferà la forchetta, senza ni-     “Statte certo ca chesta è l’urdema
Saracaro ordre a fa j'oste, era puro           ciuna malizia sospetto, ca ce stendeva         ‘ota ca me magno ‘n abboto” Re-
‘mbresario boschivo e apperciò zico sog-       Stracaro e zuffià ‘na ‘ota, du ‘ote, tre ‘ote  spuse Emilio jò frostale, facenne le
getto ci'adeva da sta a sto frostale e pe’     a glio finto abboto ca fumava culmo de         ‘ollecine co’la ‘occa.
chesto n’ ce deceva ma’ gnente.                sugo e ca profumava de mentuccia, e            E Saracaro sotto, sotto fece “E chi te
Ma seccomme sta museca mo steva a              ècco ca se gliò ficcà ‘mmocca e cedette        po’ rengrazzià”
durà zico troppo, Saracaro se scordà de        'no beglio muzzeco e comenzà a cia-            Po’ reotennese a la moglie ce fece
essa puro ‘na ditta ca taglieva le lena e                                                     prima pro facennece j’occhietto e ur-
fece chello, che da tanto tembo ce se          cecà.                                          lenne ce disse.
senteva propria da fa, pe’ facce passà         Jò sugo, a prima botta, forte puro de po-      “Levemmete denanzi ‘mbiastra ca
chiglio vizzio d’assaggià.                     pone n' ce fece capì ca se steva a             n’si atro, ca senno ‘oj te feccio a palla,
‘Tozze allora 'no pezzotto de sapone           magnà lo sapone, po'quando jò sugo             visto che guaio si combinatéé, st’affà
fatto a casa co’ la soda caustica e la         j’era agliuttito, mmocca ce remase jò sa-      j palluni co la occa a gliò frostale,
moria de l’oglio, da gliò sciacquaturo,        pore e la schiama de lo sapone.                chisso si visto subbeto sa penzato ca
j'appalloccà bene, bene, jò fece rotondo       Jò frostale doppo essese accorto ca            so stato je, ma poteva ma essa, ‘na
co’ la pondace dallà e daquà a forma           steva acciancicà j’abboto de sapone j de       cosa de chesssa, visto ca jé ce de-
d'abboti (involtini di trippa, eccezionali) e  corsa a glio sciacquaturo a sputà e a          penno da u frostali.
gliò 'nfelà a 'na forchetta, de fero sta-      sciacquasse la ‘occa sotto a la cannella       Pro v’accapì ca ce passa ‘n ciocca a
gnata e se misse 'n cima a porta a vedé        de la fontana de l’ acqua corrente.            la gente.”
se se vedeva jò frostale venì accapab-         Saracaro ca redenne n’ sordina assi-           Po’ spostenne ‘na sedia e facennela
                                               steva a chella scena ce fece:                  de preposito, fece finta d’aventasse
                                               "Comm'è ‘Emì, oggi ca te gliò so dato jè       contro la moglie.
                                                                                              Jò frostale che ‘n tanto s’era regge-
                                               j'abbotoo jò sputii?"                          rato afferà pe’ ‘no raccio Saracaro de-
                                                                                              cenne:
                                                                                              “Angelo mo lascia j moglieta pe’ ca-
                                                                                              rità, ca j comportamento me co teco
                                                                                              sarà sembre jò stesso.”
                                                                                              “Grazzie Emì, prima guardia fore-
                                                                                              stale, chesso jé, me ‘oleva sentì de
                                                                                              decia”.
                                                                                              “Apperciò, mo ca lo se ‘ntiso, lassa j
                                                                                              moglieta, ca mo comme stato è stato,
                                                                                              coome jto è jto, mettiamoci ‘na pietra
                                                                                              ‘n cima, ca tanto mo jé me ne vaglio,
                                                                                              c’adongo da j a glj’ufficio.”
                                                                                              Accusì decenne jò frostale scì dal-
                                                                                              l’ostaria e Saracaro finalmente po-
                                                                                              tette rida revedenne co’ la mente jò
                                                                                              poro frostale ‘n faccia a gliò sciac-
                                                                                              quaturo, ca se sputava puro lo fritto.
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11