Page 6 - Ottobre-17
P. 6
6 - Vita Ciociara On line - Ottobre 2017
Racconti in dialetto, dalla tradizione di Guarcino (FR) a cura di Francesco Giansanti
Saracaro e glio frostale ‘assaggino’
'No frostale de Supino, ca faceva la balle. " Mannaggia Saracaro de la matosca;
guardia frostale a Guardino abbeteva a Saracaro appena jò vedde rentrà sub- ma che abboto e abboto, mi si fatto
gliò Barzaglio, ‘no rione zico più am- beto dendro a l'ostaria e comme jò fro- magnà lo sapone, te pozzeno accida,
monte de Borgo S’Angelo addò steva de stale cumbarì 'n cima a la porta la ma tu a mi sto scherzo no’ me glj’adivi
l’ostaria de Angelo Saracaro. cucina, affogà la forchetta co’ j'abboto de propria da fa.?"
Jò doppopranzo, verzo le ventun'ora, sapone ‘nfelato, comme j’era preparato Saracaro reflettenne zico, capì ca
sceva da la casa pe’ j a la caserma e jsso, dendro a la tiana piena de sugo forze l’era fatta propria troppo grossa
dato c'all'ostaria de Angelo Saracaro ce addo ulleveno j’abboti pe' faglio zico e allora se reotà, j‘n faccia a la moglie
passeva perdenanzi 'netreva sembre e ce dette ‘no schiaffo solenne de-
dendro, pe' tollese 'n'abboto da la tiana, ‘nzaporì . cenncee:
addò se steveno a cocia, piano, piano Saracaro allora tutto 'ndefferente ce se “Ma vo’ st’attento quando fa le fac-
'ncima a glio fornello a carbone, co’ la girà da ‘nfaccia a gli fornelli addo steva e cenne, lo sapone dendro a la tiana lo
forchetta, se gliò magneva e gnò pa- si mannato a finì, vidi che si fatto mo,
gheva ma’, co’la scusa ca j steva assag- ce fece: me si fatto ‘nsaponà la ‘occa a la
"Ah! tu si, tè po’ assaggia se so' cotti guardia frostale e mo va a finì ca
già. chisso mango se gli magna più j’ab-
Sto frostale s'approfetteva de compor- st’abboti." boti”.
tasse a sta manera, ca perchè Angelo Jò frostale afferà la forchetta, senza ni- “Statte certo ca chesta è l’urdema
Saracaro ordre a fa j'oste, era puro ciuna malizia sospetto, ca ce stendeva ‘ota ca me magno ‘n abboto” Re-
‘mbresario boschivo e apperciò zico sog- Stracaro e zuffià ‘na ‘ota, du ‘ote, tre ‘ote spuse Emilio jò frostale, facenne le
getto ci'adeva da sta a sto frostale e pe’ a glio finto abboto ca fumava culmo de ‘ollecine co’la ‘occa.
chesto n’ ce deceva ma’ gnente. sugo e ca profumava de mentuccia, e E Saracaro sotto, sotto fece “E chi te
Ma seccomme sta museca mo steva a ècco ca se gliò ficcà ‘mmocca e cedette po’ rengrazzià”
durà zico troppo, Saracaro se scordà de 'no beglio muzzeco e comenzà a cia- Po’ reotennese a la moglie ce fece
essa puro ‘na ditta ca taglieva le lena e prima pro facennece j’occhietto e ur-
fece chello, che da tanto tembo ce se cecà. lenne ce disse.
senteva propria da fa, pe’ facce passà Jò sugo, a prima botta, forte puro de po- “Levemmete denanzi ‘mbiastra ca
chiglio vizzio d’assaggià. pone n' ce fece capì ca se steva a n’si atro, ca senno ‘oj te feccio a palla,
‘Tozze allora 'no pezzotto de sapone magnà lo sapone, po'quando jò sugo visto che guaio si combinatéé, st’affà
fatto a casa co’ la soda caustica e la j’era agliuttito, mmocca ce remase jò sa- j palluni co la occa a gliò frostale,
moria de l’oglio, da gliò sciacquaturo, pore e la schiama de lo sapone. chisso si visto subbeto sa penzato ca
j'appalloccà bene, bene, jò fece rotondo Jò frostale doppo essese accorto ca so stato je, ma poteva ma essa, ‘na
co’ la pondace dallà e daquà a forma steva acciancicà j’abboto de sapone j de cosa de chesssa, visto ca jé ce de-
d'abboti (involtini di trippa, eccezionali) e corsa a glio sciacquaturo a sputà e a penno da u frostali.
gliò 'nfelà a 'na forchetta, de fero sta- sciacquasse la ‘occa sotto a la cannella Pro v’accapì ca ce passa ‘n ciocca a
gnata e se misse 'n cima a porta a vedé de la fontana de l’ acqua corrente. la gente.”
se se vedeva jò frostale venì accapab- Saracaro ca redenne n’ sordina assi- Po’ spostenne ‘na sedia e facennela
steva a chella scena ce fece: de preposito, fece finta d’aventasse
"Comm'è ‘Emì, oggi ca te gliò so dato jè contro la moglie.
Jò frostale che ‘n tanto s’era regge-
j'abbotoo jò sputii?" rato afferà pe’ ‘no raccio Saracaro de-
cenne:
“Angelo mo lascia j moglieta pe’ ca-
rità, ca j comportamento me co teco
sarà sembre jò stesso.”
“Grazzie Emì, prima guardia fore-
stale, chesso jé, me ‘oleva sentì de
decia”.
“Apperciò, mo ca lo se ‘ntiso, lassa j
moglieta, ca mo comme stato è stato,
coome jto è jto, mettiamoci ‘na pietra
‘n cima, ca tanto mo jé me ne vaglio,
c’adongo da j a glj’ufficio.”
Accusì decenne jò frostale scì dal-
l’ostaria e Saracaro finalmente po-
tette rida revedenne co’ la mente jò
poro frostale ‘n faccia a gliò sciac-
quaturo, ca se sputava puro lo fritto.